TWÓRCZOŚĆ ZMP

Zrzeszenie Młodych Pisarzy – Patrycja Laskowska

23 marca 2021r. Patrycja Laskowska uczennica z klasy 5b wzięła udział
w IX Ogólnopolskim Konkursie Literackim „17 gram miłości”  i zajęła II miejsce!!

Oto jaką piękną pracę napisała:

 


Co w życiu jest ważne?

            Pewnego wiosennego dnia Ania była w wyśmienitym humorze. Ptaszki śpiewały, rybki pluskały w wodzie, a Ania śpiewała swą ulubioną piosenkę. Ania była piękną blondynką, z rozpuszczonymi włoskami sięgającymi do ramion. Jej różowa sukienka błyszczała się w słońcu.

            Dziewczynka biegała w ogrodzie tam i tu, aż nagle poczuła się samotna. Więc postanowiła iść odwiedzić swego przyjaciela Antoniego. Z uśmiechem pobiegła do sąsiedniego domu. Zapukała mówiąc:

-Antoni! Jesteś tam? To ja Ania!

Po tych słowach drzwi otworzyły się ze skrzypieniem. Stanął w nich rudowłosy chłopiec o niebieskich oczach. Jego okrągłe okulary sterczały mu na nosie.

– Aniu! Co cię sprowadza? – zapytał chłopiec.

–  Samotna się poczułam! Pobawimy się? – zapytała.

– Oczywiście! Chodź, dostałem od babci Karoliny drewnianego konika do bujania!

– Nie lubię takich zabawek! Chodźmy się pobawić moimi lalkami w moim domku na drzewie! – odrzekła stanowczo dziewczynka.

– Ale ja chcę się bawić koniem!

– A ja lalkami! I nie zmienię zdania, więc odpuść! – krzyknęła zdenerwowana Ania.

– Jeśli się nie zgadzamy to nie powinniśmy się przyjaźnić! Będę kowbojem i to sławnym! Zobaczysz!

– A ja będę modelką i będę ubierała ludzi do zdjęć! – krzyknęła dziewczynka i odbiegła od domu Antoniego.

Gdy tak siedziała z lalkami w ręku znów zaczęła się robić samotna i głupio jej było, że krzyczała na Antoniego. Więc poszła do domu chłopca i zapukała.

– Antoni! To ja. Jest mi głupio i chcę cię przeprosić! – zawołała.

Na te słowa drzwi się uchyliły i z szpary spoglądał Antoni.

– Mnie też głupio i też przepraszam. Możemy się pobawić moim koniem i twoimi lalkami w twoim domku na drzewie? – zapytał chłopiec.

– Z radością! – odpowiedziała Ania.

            Po tym zdarzeniu oboje zrozumieli, że przyjaźń i rodzina jest najważniejsza i nie ma nic ważniejszego. Nic, a nic! Ania i Antoni żyli długo i szczęśliwie.

 

Patrycja Laskowska, klasa VB, 11 lat