Kącik poetycki Wiktorii Muchlińskiej

Jesień 

 

Podczas tej jesieni,

choć liście czerwone,

czas się zieleni.

On zrywa narcyzm,

a my w naszym domu,

zjadamy pyzy.

Czasu nikt nie goni,

nie trzyma zegarka

w swej małej dłoni …

My musimy iść do szkoły,

podczas tej jesieni….

a czas się leni.

Szkoła 

 

Nasza szkoła to nie raj,

lecz przedziwny książek gaj.

 

Polski,matma i angielski ,

a w zeszycie same kreski.

 

Mania pokemonów jest,

dla zbieraczy kart ” the best „.

 

W sklepiku rzeczy Pani ma,

lecz kiedy drogo jest.

 

Nasza hala duża jest,

korytarze długie też.

 

Sale dość obszerne są ,

bardzo lubię klasę swą.

 

Szkołą bardzo fajna bywa,

lecz się czasem niestety zmywa…

Metafory

 

Ach, jakie piękne te metafory,

budzą we mnie pewność siebie i radość…

są po prostu tak optymistyczne . …

 

Ach, jakie piękne te przenośnie,

ciekawe i pełne barw…

budzące twórczość…

 

Klasa pełna kartek i emocji,

zostawionych przeź poprzednich uczniów.

Stworzyliśmy te środki stylistyczne,

podsumowując humor tej sali,

pełnej: krzeseł i stołów , 

które tak dużo widziały i przeżyły…

One nas widzą, 

czują nasze wymyślone  nazwy. ..

Cieszą się, tak jak my…

Ach, jakież piękne te metafory…

 

Na straży 

 

Na straży czuwa przez całą noc , 

patrząc na pełen gwiazd koc.

Komendy,zlecenia , marzenia,

ma tu dużo do tworzenia.

Ścigając z prędkościądużą,

aż ulice się kurzą . 

Kraty ogromne , widzi noce i dnie,

chowając swe emocje na serca dnie.

Praca dość męcząca i ciężka,

przechodzących dobrych ludzi- nie nęka…